அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றம் ஆணை
அலகாபாத், ஜூலை 29- அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றம் அண்மையில் ஒரு பெண்ணின் கர்ப்பம் தொடர்பான முடிவை மதிக்க வேண்டியதன் முக்கியத்துவத்தை எடுத்துக்காட்டியது. கர்ப்பத்தைத் தொடர்வதா அல்லது மருத்துவ ரீதியாக நிறுத்துவதா என்பது பெண்ணின் விருப்பம் என்று நீதிமன்றம் உறுதி செய்தது.
இனப்பெருக்க சுகாதார முடிவு களில் தனிமனித சுயாட்சிக்கான மரியாதையை இந்தக் கொள்கை அடிக்கோடிட்டுக் காட்டுகிறது. கூடுதலாக, மைனர் கர்ப்பத் தைத் தாங்கி, குழந்தையைத் தத்தெடுக்க வைக்க முடிவு செய்தால், செயல்முறை நிர்வகிக்கப்படுவதை உறுதி செய்யவேண்டிய கடமை அரசுக்கு உள்ளது என்று நீதிமன்றம் வலியுறுத்தியது. முடிந்தவரை தனிப்பட்ட மற்றும் உணர் திறன். இந்த நிலைப்பாடு, மைனரின் உரிமைகளை சம நிலைப்படுத்துவதற்கான நீதி மன்றத்தின் உறுதிப்பாட்டை பிரதி பலிக்கிறது.
நீதிபதிகள் சேகர் பி சரஃப் மற்றும் மஞ்சீவ் சுக்லா ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு, “ஒரு பெண்ணின் கர்ப்பத்தை கலைக்கலாமா வேண்டாமா என்பது பெண்ணைத் தவிர வேறு யாரும் எடுக்காத முடிவு என்றும் இந்த நீதிமன்றம் கருதுகிறது. ‘‘இது முதன்மையாக உடல் சுயாட்சி பற்றிய பரவலாக ஒப்புக் கொள்ளப்பட்ட யோச னையை அடிப் படையாகக் கொண்டது. இங்கே, அவரது சம்மதமே முதன்மையானது,” என்று பாதிக்கப்பட்ட சிறுமியின் வழக்குரைஞர் மூலம் தாக்கல் செய்யப்பட்ட மனுவைக் கேட்டபோது தெரிவித்துள்ளது. தத்தெடுக்கப்படும் குழந்தை, அது முடிந்த வரை தனிப்பட்ட முறையில் செயல்படுத்தப்படுவதை உறுதிசெய்ய வேண்டிய கடமை அரசின் மீது உள்ளது.
மேலும் குழந்தை, இந்த நிலத்தின் குடிமகனாக இருப்பதால், அதில் குறிப் பிடப்பட்டுள்ள அடிப்படை உரிமைகள் பறிக்கப்படாமல் இருப்பதை உறுதி செய்ய வேண்டும். நீதிபதி அமர்வு ஜூலை 24ஆம் தேதி யிட்ட அதன் உத்தரவில் கூறியது.
தத்தெடுப்பு செயல்முறை திற மையாகவும், ‘‘குழந்தையின் சிறந்த நலன்களை’’ மய்யமாகக் கொண்டும் நடத்தப்படுவதை உறுதி செய்வது அரசின் பொறுப்பு என்று நீதிமன்றம் கூறியது. குழந்தையின் நலனைப் பாதுகாப்பதில் இந்த வலியுறுத்தல், தனது தாய் மாமாவுடன் வசித்து வந்த 15 வயது சிறுமி சம்பந்தப்பட்ட ஒரு சிக்கலான வழக்கின் பின்னணியில் வருகிறது. அவரது புகாரின்படி, சிறுமி ஒருவரால் ‘‘ஏமாற்றப்பட்டு’’ கடத்தப்பட்டதற்காக இந்திய தண்ட னைச் சட்டம் பிரிவு 363இன் கீழ் எஃப்.அய்.ஆர் பதிவு செய்யப் பட்டது.
அவர் குணமடைந்ததைத் தொடர்ந்து, பாலியல் வன்முறை மற்றும் பாலியல் குற்றங்களிலிருந்து குழந்தைகளைப் பாதுகாக்கும் (போக்சோ) சட்டத்தின் மீறல் குற்றச்சாட்டுகள் சேர்க்கப்பட்டன, மேலும் மனுதாரர் 29 வார கர்ப்ப மாக இருந்தது தெரியவந்தது. அவரது உடல் நிலையை பரிசோதித்த பின்னர், மூன்று தனித்தனி மருத்து வக் குழுக்கள் மற்றும் தலைமை மருத்துவ அதிகாரி கர்ப்பம் தொடர்ந்ததால் அவரது உடல் மற்றும் மன நலனை பாதிக்கும் என்றும், இந்த தாமதமான கட்டத்தில் அதை நிறுத்துவது அவரது உயிருக்கு குறிப்பிடத்தக்க ஆபத்தை ஏற்படுத்தும் என்றும் தெரிவித்தனர்.
இந்த அபாயங்கள் இருந்த போதிலும், பாதிக்கப்பட்டவரின் பெற்றோர் கருக் கலைப்புக்கு சம்மதித்தனர். இருப்பினும், மேம்பட்ட நிலைகளில் கர்ப்பத்தை மருத்துவ ரீதியாக நிறுத்துவது தொடர்பாக உச்சநீதிமன்றத்தால் அமைக்கப்பட்ட முன்னோடிகளைக் கருத்தில் கொண்டு, உயர்நீதி மன்றம் மனுதாரருக்கும் அவரது பெற்றோருக்கும் கர்ப்பம் 32 வாரங்களில் தொடர்வதால் ஏற்படும் அபாயங்கள் குறித்து அறிவுறுத்தியது. இறுதியில், கர்ப்பத்தைத் தொடர முடிவு செய்து உத்தரவிட்டது.