சென்னை மெரினா கடற்கரையில் திராவிடர் கழகத்தின் தலைமையில் ராமன் பட எரிப்புப் போராட்டம் நடைபெற்றது. இந்து மதத்தில் கடவுள் வழிபாடு மற்றும் அதனுடன் தொடர்புடைய மூடநம்பிக்கைகளுக்கு எதிராக தந்தை பெரியாரின் பகுத்தறிவு இயக்கத்தின் ஒரு முக்கியமான நிகழ்வாக இது அமைந்தது. இந்தப் போராட்டம் தமிழ்நாடு முழுவதும் பரவலான கவனத்தைப் பெற்றதுடன், பெரியாரின் மதவாத எதிர்ப்பு நிலைப்பாட்டை வெளிப்படுத்தியது.
போராட்டத்தின் பின்னணி மற்றும் நோக்கம்
தந்தை பெரியார் தனது சுயமரியாதை இயக்கத்தின் மூலம் பகுத்தறிவையும், மூடநம்பிக்கை ஒழிப்பையும் தொடர்ந்து வலியுறுத்தி வந்தார். மதங்கள், ஜாதி ஏற்றத்தாழ்வுகள் மற்றும் சடங்குகள் ஆகியவை மனிதனைச் சிந்திக்க விடாமல் அடிமைப்படுத்துகின்றன என்று அவர் கருதினார். இந்து மதத்தின் முக்கிய இதிகாசமான இராமாயணம், ஆரிய ஆதிக்கத்தையும், திராவிடர்களின் இழிநிலையையும் சித்தரிப்பதாக தந்தை பெரியார் ஆதாரத்துடன் விமர்சித்தார். இராமாயணத்தில் இராமன் ஓர் உயர்ந்த கடவுளாகப் போற்றப்படுவதையும், சீதை, இலட்சுமணன், அனுமன் போன்ற பாத்திரங்கள் மூலம் ஜாதிய மற்றும் பாலின படிநிலைகள் நியாயப்படுத்தப்படுவதையும் தந்தை பெரியார் ஏற்கவில்லை.
இதற்கு எதிர்ப்பு தெரிவிக்கும் வகையிலும், பகுத்தறிவுச் சிந்தனையை மக்களிடையே கொண்டு செல்லும் வகையிலும், இராமனின் உருவப்படத்தை எரிக்கும் போராட்டத்தை அவர் அறிவித்தார். இது வெறும் ஒரு தனிப்பட்ட மதத்திற்கு எதிரான போராட்டம் அல்ல; மாறாக, கடவுள் பெயரால் நிகழும் சுரண்டல், மூடநம்பிக்கை மற்றும் மனித உரிமைகளைப் பறிக்கும் செயல்களுக்கு எதிரான ஒரு அடையாளப் போராட்டமாகவே தந்தை பெரியார் இதைப் பார்த்தார்.
ஆகஸ்ட் 1, 1956 அன்று மெரினா கடற்கரையில் திராவிடர் கழகத்தினர் திரண்டனர். பெரியாரின் தலைமையில், இராமனின் உருவப்படங்கள் எரிக்கப்பட்டன. இந்தப் போராட்டம் தமிழ்நாட்டில் மட்டுமல்லாமல், தேசிய அளவிலும் விவாதத்தை ஏற்படுத்தியது.
போராட்டம் தொடங்கிய அதே நாள் காலையிலேயே தந்ை பெரியார் கைது செய்யப்பட்டார். சென்னை காவல் ஆணையர் அலுவலகத்திற்கு அவர் அழைத்துச் செல்லப்பட்டார். இந்தப் போராட்டம் அரசாங்கத்தின் உடனடி நடவடிக்கையைத் தூண்டினாலும், தந்தை பெரியாரின் பகுத்தறிவு இயக்கத்திற்கு மக்களிடையே இருந்த ஆதரவும், இந்தப் போராட்டத்தின் தாக்கம் மற்றும் அது ஏற்படுத்திய சமூக உரையாடல்களும் மிகவும் சக்தி வாய்ந்ததாக இருந்தன. இதன் காரணமாக, அதே நாள் மாலையில் தந்தை பெரியார் விடுவிக்கப்பட்டார்.
இந்தப் போராட்டம், மூடநம்பிக்கைகளுக்கும், மதத்தின் பெயரால் நிகழும் சுரண்டலுக்கும் எதிரான அவரது உறுதியான நிலைப்பாட்டை வெளிப்படுத்தியது.
இது தமிழ்நாட்டில் பகுத்தறிவு இயக்கத்தின் வளர்ச்சிக்கு மேலும் வழிவகுத்தது. பெரியாரின் இத்தகைய போராட்டங்கள், சமுதாயத்தில் நிலவிய பழைய சிந்தனைகளுக்குச் சவால் விடுத்து, கேள்வி கேட்கும் மனப்பான்மையை மக்களிடையே வளர்த்தது. தமிழ் மண்ணில் பகுத்தறிவுச் சிந்தனையும், சுயமரியாதை உணர்வும் ஆழமாக வேரூன்ற இந்தப் போராட்டம் ஒரு முக்கிய மைல்கல்லாக அமைந்தது.
புராண – இதிகாசக் கற்பனைகளை வரலாற்றாக, கடவுளாக மாற்றுபவர்களுக்கு இந்தப் போராட்டம் தக்கப் பதிலடியாகும்.
