எந்தக் காரியத்தை மனிதன் நம்புவதாக இருந்தாலும்,
அது அவனுடைய பஞ்சேந்திரியங்களில்
ஒன்றுக்கோ, திரிகரணங்களில் ஒன்றுக்கோ
புலப்படக் கூடியதாக இருக்கவேண்டும்.
வாழ்க்கையில் உள்ள பேதநிலையே
மனிதன் கவலைக்கு மூலகாரணம்.
பேதநிலையை அகற்றி ஒப்புரவு நிலையை
ஆக்குதலே மனிதாபிமானம் உடையவர் கடன்.
‘சூத்திர’பட்டம் ஒழிய:
கோயிலுக்குப் போகாதீர்!
நெற்றிக்குறி இடாதீர்!
மதப்பண்டிகை கொண்டாடாதீர்!
பார்ப்பானை ‘பிராமணன்’ என அழையாதீர்!
