பெரியார் கி நஜர்மே இராவணன் என்ற கட்டுரை ஹிந்தியில் தர்கசங்கத் ஜெய்ஸ்வால் என்பவர் எழுதியதை பிரீபிரஸ் ஜெனரல் ஹிந்தி மற்றும் ஆங்கில இருமொழி இதழ் 2022 ஆம் ஆண்டு வெளியிட்டது. அக்கட்டுரை வருமாறு:
தந்தை பெரியார் அவர்களால் ‘இராமாயணப் பாத்திரங்கள்’ எனும் நூல் 1944ஆம் ஆண்டு வெளியிடப்பட்டது. இதன் ஹிந்தி மொழிப்பெயர்ப்பு நூலே ‘சச்சி இராமாயண்’ என்பதாகும்.
இதன் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு 1959-இல் ‘The Ramayana: A True Reading’ என்ற தலைப்பில் வெளிவந்தது. பின்னர், 1968-இல் இதன் ஹிந்தி மொழிபெயர்ப்பு பெரியார் லலாய் சிங் யாதவ் மூலம் வெளியிடப்பட்டது. இந்நூலில், பெரியார் வால்மீகி இராமாயணத்தின் அடிப்படையில் இராவணனின் குணநலன்களையும், இராமாயணத்தின் பாத்திரங்களைப் பற்றிய பாரம்பரிய புரிதல்களை மறு ஆய்வு செய்து, தமிழ்ச் சமூகத்தில் நிலவிய தவறான கருத்துகளை விமர்சிக்கிறார்.
இந்தக் கட்டுரை, பெரியாரின் பார்வையில் இராவணனின் குணாதிசயங்களையும், அவரது சமூக விமர்சனத்தையும் விளக்குகிறது. இராவணனின் குணநலன்கள் பெரியாரின் கூற்றுப்படி, வால்மீகி இராமாயணத்தில் இராவணன் ஒரு மாபெரும் பண்பாளனாகவும், நற்குணங்கள் நிறைந்தவராகவும் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளார். அவரது முக்கிய குணாதிசயங்கள் பின்வருமாறு:
- மகத்தான புலமையாளர்: இராவணன் வேதங்கள் மற்றும் சாஸ்திரங்களில் புலமை பெற்றவர்.
- பெரும் துறவி: அவர் ஆன்மீகத்தில் ஆழ்ந்த பற்று கொண்டவர்.
- அரசர் மற்றும் பாதுகாவலர்: தனது உறவினர்கள் மற்றும் மக்களுக்கு அர்ப்பணிப்புடன் பாதுகாப்பு அளித்தவர்.
- வீரமிக்க போர்வீரர்: அவர் மிகவும் சக்திவாய்ந்த மற்றும் வீரமிக்கவர்.
- புனிதமானவர்: இராவணன் தூய்மையான மனதுடன், நற்பண்புகளை வெளிப்படுத்தியவர்.
- இறைவனின் அன்பு பெற்றவர்: அவர் இறைவனால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர் என்று வால்மீகி குறிப்பிடுகிறார்.
- புண்ணிய புருஷர்: அவரது செயல்கள் பலருக்கு முன்மாதிரியாக அமைந்தன. வால்மீகி இராமாயணத்தில், இராவணனின் இந்தப் பண்புகள் பல இடங்களில் புகழப்பட்டுள்ளன. உதாரணமாக, உத்தரகாண்டத்தில் (111ஆவது சர்க்கம்) விபீஷணன் கூட இராவணனின் மரணத்திற்குப் பின் அவரது நற்குணங்களைப் புகழ்ந்து, “நீங்கள் எப்போதும் நீதி வழுவாதவர்; மகத்தானவர்களை மதித்தவர்” என்று கூறுகிறார்.
இராவணனின் நற்செயல்கள் மற்றும் சீதையின் கடத்தல் பெரியார், இராவணனின் செயல்களைப் பற்றி பேசும்போது, அவர் சீதையை கடத்தியதற்கு காரணம் காமம் அல்ல என்று வலியுறுத்துகிறார். இராவணன், தனது சகோதரி சூர்ப்பனகையின் மூக்கு மற்றும் காதுகளை இராமனும் லட்சுமணனும் வெட்டியதால், அவமானத்திற்கு பழிவாங்குவதற்காகவே சீதையை கடத்தினார். அவர் சீதையை காதலித்ததாகவோ அல்லது பிறர் மனைவியை அபகரிக்கும் எண்ணம் கொண்டிருந்ததாகவோ எந்த ஆதாரமும் இல்லை. சுந்தரகாண்டத்தில் (9-வது சர்க்கம்) ஹனுமான் இராவணனின் குணத்தைப் புகழ்கிறார்: “இராவணனின் அரண்மனையில் வாழ்ந்த பெண்கள், அவரது மனைவியாக விரும்பி தங்களை அர்ப்பணித்தனர்.
ஆனால், எந்தப் பெண்ணையும் அவர்களின் சம்மதமின்றி அவர் தொடவில்லை; பலாத்காரமாக எதையும் செய்யவில்லை.” இது இராவணனின் ஒழுக்கத்தையும், பெண்களை மதிக்கும் பண்பையும் வெளிப்படுத்துகிறது. இராவணனின் புரட்சிகர பார்வை இராவணன் தேவர்களையும் முனிவர்களையும் எதிர்த்ததற்கு காரணம், அவர்கள் யாகங்களின் பெயரில் மிருகங்களை கொடூரமாக பலியிடுவதை அவர் எதிர்த்தார். வால்மீகி கூறுவதன்படி, “இராவணன் ஒரு நற்பண்பாளர், அழகானவர், ஆர்வமிக்கவர். ஆனால், பிராமணர்கள் யாகம் செய்து, சோமரசம் அருந்துவதைப் பார்க்கும்போது, அவர்களைத் தண்டித்தார்.”
இது இராவணனின் சமூக நீதி மற்றும் மூடநம்பிக்கைகளுக்கு எதிரான போராட்டத்தை வெளிப்படுத்துகிறது. மேலும், இராமனும் லட்சுமணனும் சூர்ப்பநகையை கொடூரமாக தண்டித்தபோதும், இராவணன் சீதையை அவமானப்படுத்தவோ அல்லது உடல் ரீதியாக துன்புறுத்தவோ முயலவில்லை. இது அவரது கட்டுப்பாடு மற்றும் நீதி உணர்வை காட்டுகிறது. பெரியார் மேலும் குறிப்பிடுகிறார்: சீதையை கடத்துவதற்கு முன், இராமனால் முன்கூட்டியே திட்டமிடப்பட்டு சீதை காட்டில் தனிமைப்படுத்தப்பட்டிருந்தார் என்று பல மொழிபெயர்ப்பாளர்கள் கருதுகின்றனர். இதன்மூலம், இராமாயணத்தின் பாரம்பரிய விளக்கங்களை பெரியார் கேள்விக்கு உட்படுத்துகிறார்.
இராவணனின் நீதியான ஆட்சி இராவணன் தனது அமைச்சர்களுடன் ஆலோசனை நடத்தி, அவர்களின் கருத்துகளை மதித்து ஆட்சி செய்தார். இது அவரது நீதியான மற்றும் ஜனநாயக அணுகுமுறையை வெளிப்படுத்துகிறது. வால்மீகி இராமாயணம் மற்றும் அதன் தமிழ் மொழிபெயர்ப்புகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு, பெரியார் இராவணனை ஒரு நற்பண்பாளராகவும், நீதியை நிலைநாட்டியவராகவும் விவரிக்கிறார். பெரியாரின் விமர்சனம் பெரியாரின் கூற்றுப்படி, இராமாயணம் உண்மையைப் பேசுபவர்களையும், நற்பண்பு உள்ளவர்களையும் தாழ்த்தி, தவறானவர்களை உயர்த்திக் காட்டுகிறது. இதன் மூலம், தமிழ்ச் சமூகத்தில் இராமாயணம் குறித்து நிலவிய தவறான புரிதல்களை அவர் அம்பலப்படுத்துகிறார். “சாதுவின் உடையை அணிந்தால் மட்டுமே ஒருவர் சாது ஆகிவிடுவார் என்று நினைப்பது தவறு” என்று பெரியார் வலியுறுத்துகிறார். இந்நூலின் நோக்கம், மக்களிடையே நிலவும் மூடநம்பிக்கைகளையும், தவறான புரிதல்களையும் நீக்கி, உண்மையை வெளிப்படுத்துவதாகும்.
பெரியாரின் ‘சச்சி இராமாயண்’ மூலம், இராவணன் ஒரு கெட்டவனாக சித்தரிக்கப்பட்டது தவறு என்பதை அவர் தெளிவுபடுத்துகிறார். இராவணனின் குணநலன்கள், அவரது நீதியான ஆட்சி, மற்றும் மூடநம்பிக்கைகளுக்கு எதிரான அவரது போராட்டம் ஆகியவை அவரை ஒரு மாபெரும் ஆளுமையாக உயர்த்துகின்றன. பாரம்பரியமாக இராமனை முன்னிலைப்படுத்தி, இராவணனை அவமதிக்கும் கதைகள், சமூகத்தில் தவறான புரிதல்களை உருவாக்கியுள்ளன என்று பெரியார் வாதிடுகிறார். இதன் மூலம், அவர் சமூக நீதி, பகுத்தறிவு, மற்றும் மனிதநேயத்தை வலியுறுத்துகிறார்.
நன்றி: இந்தக் கட்டுரை ‘ஈ.வி. ராமசாமி பெரியார்: தத்துவம்-சிந்தனை மற்றும் சச்சி இராமாயண்’ என்ற
நூலில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட தகவல்களை அடிப்படையாகக் கொண்டது.
